Dyslexie is een specifieke ontwikkelingsstoornis die betrekking heeft op het leren lezen ( dyslexie) en schrijven ( dysorthografie). Het is een taalprobleem waarmee we slechts geconfronteerd worden van zodra we leren lezen en schrijven. Het taalprobleem heeft dus een leerprobleem tot gevolg. Wanneer het leerprobleem door de jaren heen hardnekkig blijkt te zijn, spreken we van een leerstoornis. Als er geen onderliggende oorzaak gevonden wordt ( bv. slechtziendheid, onvoldoende scholing, ernstige mentale handicap,...) spreken we van een primaire leerstoornis of dyslexie.Soms kan dyslexie het gevolg zijn van een ander onderliggend probleem (bv. genetisch). Dan spreken we van een secundaire dyslexie

Meestal valt het begrip dysorthografie onder dyslexie. Dan wordt onder dyslexie verstaan: hardnekkige problemen met lezen en spellen. Uitzonderlijk worden beide begrippen ook naast elkaar gebruikt. Bij dyslexie gaat het dan om problemen met lezen, bij dysorthografie om problemen met spellen.Omdat ze in de meeste gevallen niet los te koppelen zijn van elkaar spreken wij gemakshalve niet van een leesstoornis en/of spellingstoornis maar van dyslexie.

Intelligentie speelt geen rol bij dyslexie, daarom is het zo moeilijk te begrijpen voor buitenstaanders. Die gaan ervan uit dat iemand met een normale intelligentie zonder problemen moet kunnen leren lezen en spellen.

De diagnose van dyslexie is niet alleen gebaseerd op een objectieve evaluatie van de lees-en/of spellingvaardigheid aan de hand van genormeerde tests maar ook op de beoordeling van de hardnekkigheid van het leerprobleem. Wanneer er na een periode van extra hulp slechts sprake is van een trage vooruitgang die niet in verhouding staat tot de te verwachten vooruitgang, spreken we niet meer over een leerprobleem maar over een leerstoornis, met name dyslexie.

Lees meer over de definitie van dyslexie

Adelaarsstraat 13/b002, 9051 Sint-Denijs-Westrem / tel.: 0476/827525 / e-mail: info@ecdyslexie.be